mijn 'probleem' begon geloof ik ongeveer 2 jaar geleden.. ik vind het ook wel erg van mezelf dat et zweten (bij mij eigenlijk alleen onder mijn armen) verborgen heb gehouden.. mijn ouders weten helemaal nog van niks, tenminste dat denk ik.
ik denk dat ik het binnekort met mijn moeder erover ga hebben, maar ik ben zo bang dat ze verkeerd reageert.
de laatste keer dat ik erover ben begonnen zei ze dat het waarschijnlijk kwam doordat ik zo druk bezig was met alles (school etc). dat was ook wel zo, maar daar ligt het niet alleen aan!
ik klapte hierna weer dicht en durfde het niet verder te vertellen, en dan nog wel te bedenken dat ik super spontaan ben, ik zeg altijd meteen wat ik denk en vind en ben altijd vrolijk (hoewel ik me van binnen vaak zo ellendig voel)
iedere dag is voor mij weer een soort van hel.. ik kan alleen maar kleren kopen waar geen vlekken in te zien zijn (vaak zwarte wol etc en topjes voor in de zomer). ik kan dus ook niet altijd aan wat ik leuk vind

ik ga ieder weekend uit, en volgens mij weet ook niemand in mijn vriendenkring dat ik dit probleem heb, want ik heb altijd leuke topjes aan met uitgaan en ben er dan ook niet mee bezig. ik merk wel dat als ik een paar glaasjes op heb, geen last meer heb van zweten, totaal geen last meer.
ik denk dus ook dat het meer tussen mij oren zit. maar het is een soort van cirkel bij mij.. ik zweet omdat ik onzeker ben, en ik ben onzeker omdat ik zweet. ik denk dus ook niet dat praten met een specialist iets voor mij is. ik zie botox meer zitten. wie weet heb ik dat maar een paar maal nodig omdat ik me dan al veel zekerder voel!
ik stop maar es want ik kan hier echt uren over blijven praten. ik ga proberen met mijn moeder vandaag er nog over te praten, want ik kan wel huilen dat ik het niet durf te zeggen.
groetjes..