Oi, ik las dat ik geen nieuw onderwerp hoefde aan te maken om mezelf voor te stellen, dus dump ik hier maar wat ik kwijt wil: ik ben hier terecht gekomen op zoek naar wat overmatig zweten precies is en wil gewoon graag even m'n verhaal kwijt want het maakt me erg verdrietig.
Eerst even voorstellen: studente Germaanse talen van (momenteel) 20 in Gent (België), bewust last van te veel zweten onder m'n oksels sinds ongeveer 12 jaar, de dokter heeft als ik klein was blijkbaar wel al gezegd dat ik meer zweette dan andere kindjes.
Ik heb sinds ik het doorhad altijd van die wijde shirts gedragen tot ongeveer mijn 14e. Dan vond ik het echt welletjes met die afgrijselijke zooi en ben op gewone shirts overgestapt. Op intuïtie heb ik altijd stoffen gekocht waarin het niet zou opvallen, maar na al die jaren heb ik het gevoel nog altijd niet veel wijzer te zijn. Zo heb ik een shirt van de H&M in gebroken wit, gewoon katoen, waarin je het bijna niet ziet. Maar dan is er nog de jurk waarover ik het straks heb. Ik heb redelijk wat leuke kleren, maar een heel deel ervan draag ik nooit omdat ik er te laat ben achter gekomen dat ze niet geschikt zijn voor mij. En dat zorgt natuurlijk voor heel wat gemopper van moeder. Als het warm is, krijg ik ook vaak de vraag: "Heb je 't niet veel te warm?" en in koude periodes: "Moet je geen trui aan?"
Sinds drie maanden heb ik weer een vaste vriend die ik heel wat meer zie dan mijn ex. Er zijn dus meer gelegenheden waarbij hij plekken ziet. Bovendien heb ik er thuis zelden tot nooit last van, maar als ik buiten kom is het altijd hetzelfde spelletje. Hij woont op een halfuur met de auto van bij mij thuis, maar tegen dat ik daar aankom, is het élke keer weer hetzelfde. Gelukkig blijft het bij plekjes van gemiddeld een 5 cm diameter. Als ik bij hem de kans krijg wat af te koelen, verdwijnen ze soms wel. Hij moet wel denken dat ik dol ben op wandelen langs de dijk. :hammer
Als we samen ergens naartoe gaan, of het nu zijn vrienden zijn of een fuif, probeer ik altijd een excuus te hebben om niet bij hem te blijven slapen. Want ofwel gebruik ik halve inlegkruisjes om het een en het ander te proberen camoufleren en ik wil niet dat hij dat merkt (het is zo belachelijk), ofwel is m'n halve shirt/topje doorweekt en ik wil natuurlijk ook niet dat hij dat merkt.
Gisteren trouwde zijn zus en hij wilde doodgraag dat ik zou komen. Ik kon wel enkel blijven voor de mis en de receptie want ik zit momenteel nog met tweede zit. Ik had een mouwloze jurk gekocht in een stof die ik niet kan benoemen, maar die eruit zag alsof ze geen plekken zou tonen. Ik moest er wel een topje onder aan (want anders zou ik borsten flashen en da's niet de bedoeling
), maar het enige dat te vinden was, zou zeker plekken tonen. Gelukkig waren de openingen van de jurk maar een klein beetje lager dan die van het topje. Ik had m'n voorzorgen genomen en weer halve inlegkruisjes in het topje geplakt, hoewel ik weet dat het niet veel helpt bij mouwloze kleren.
Tegen de tijd dat ik bij hem thuis aankwam, waren er al vlekken van minstens 10 cm, ook op m'n jurk! Het was nochtans maar een graad of 22. Ik heb dan maar m'n giletje aangetrokken, als ik genoeg met m'n armen openzit (wat belachelijk), droogt het dan soms erg langzaam. Maar toen ik een halfuur later even in de spiegel keek in de WC, kon ik wel huilen. Ook op m'n gilet waren al vlekjes van een cm of 5, die op m'n jurk en topje waren nog steeds even groot. Dat was rond 3 uur, in de uren erna is het enkel erger geworden. Ik heb de rest van de dag met m'n armen stijf tegen m'n lichaam gelopen, want ik wilde voorkomen dat één van de fotografen het per ongeluk zou vastleggen.
Het was de eerste keer dat ik z'n familie ontmoette, dus ik was best wel zenuwachtig, maar door dit voorval, is het enkel erger geworden. Het was een erg leuke dag, maar ik ben geen 5 minuten op m'n gemak geweest. Ik heb zelfs op de WC met m'n gilet zitten wapperen en er op zitten blazen, maar dat hielp natuurlijk niks. Ik kon ook niet wachten tot het zou helpen, want dan zouden ze wel denken dat ik doorgespoeld was of zo.
Ik moest om 8h al naar huis om nog te kunnen leren vandaag. Hoe leuk ik het er ook vond, ik was zo blij dat ik weg mocht. Het was echt vreselijk. Eenmaal thuis, ben ik in huilen uitgebarsten (ook deels van de vermoeidheid hoor) en ben sindsdien eigenlijk niet echt meer opgehouden. De reactie thuis was: "En daarvoor moet je zo'n dure jurk hebben? Om je gilet niet uit te doen!"
Ik heb het altijd al gehad, maar de laatste weken lijkt het erger te zijn geworden. Nog iemand die ervaring heeft met ergere en minder erge periodes? Of kan het aan de pil liggen? Het staat er niet bij als bijwerking, maar ik neem ze ongeveer sinds dat het erger geworden is. Mijn moeder zegt dat de oorzaak daar ligt, maar ook oksels scheren was volgens haar een mogelijke oorzaak. Ik voel me zo onbegrepen. Ook aan mijn vriend heb ik het nog niet durven zeggen, maar het begint wel tijd te worden. Ik weet dat hij erg begrijpend zal reageren, maar toch ben ik bang voor wat hij zal denken.
Gisteren was echt de druppel (no pun intended), als de examens gedaan zijn, ga ik zo snel mogelijk naar de dokter. Dat wilde ik graag even kwijt en jullie lijken de enigste te zijn die mij begrijpen. Jullie snappen dat ik ook wel eens een leuk shirtje aanwil, of niet van een fuif wil wegblijven omdat ik geen partyproof kleren heb die er niet onmiddellijk als een zwembad uitzien. Proficiat als je tot hier gelezen hebt, trouwens.
) misschien veranderd dat vanaf morgen 
