Operatie, mijn ervaring

Alles over operatieve ingrepen om het overmatig zweten tegen te gaan.

Moderators: Thijs, Erje

Plaats reactie
Deva
Druppel
Druppel
Berichten: 6
Lid geworden op: za 21 nov 2009, 02:10
Contacteer:

Operatie, mijn ervaring

Bericht door Deva »

Dag medezweters :D,

Aangezien hier weinig succes verhalen terug te vinden zijn, hier mijn verhaal;

Woensdag 21-03-2012 om 12.30 uur stond ik ingepland om de zogeheten ETS operatie te ondergaan. Laat ik voorop stellen dat ik meerdere opties/alternatieven heb geprobeerd voordat ik uberhaupt heb gedacht aan een operatie.

Kleine voorgeschiedenis:

Zolang ik mij kan heugen lijd al aan de kwaal genaamd hyperhydrosis. Doktoren konden het eerder geen naam geven, omdat het vrij onbekend was. Op latere leeftijd (rond de 18/19 jaar) opnieuw naar de huisarts gestapt, aangezien mijn "klots oksels" voor sociale druk zorgden. Eindelijke werd ik door de huisarts doorverwezen naar het Sophia ziekenhuis in Zwolle. Hier wou men starten met Ionfothese. Dit zou betekenen dat ik minimaal 2x per week mijn houden zou moeten baden in een badje met water dat onder (zwakke) stroom zou staan. Dit pakte echter alleen mijn handen aan, niet mijn oksels. Aangezien ik hier geen genoegen mee nam, ben ik gaan zoeken naar alternatieven. Via dit forum kwam ik uiteindelijk terrecht bij de Mauritsklinieken. Bij de klinieken ben ik ongeveer 3 jaar onder behandeling geweest voor mijn hyperhydrosis d.m.v. botox injecties in mijn oksels. De injecties hadden goed effect in de zin dat het zweten in mijn oksels afnam, tot bijna niks eigenlijk. Echter je merkt dat je lichaam er soort van "resistent" van wordt. Daarom word het effect steeds minder van de botox. Dit had ik al in mijn achterhoofd, maar ach.. zolang de verzekering het vergoed, is er geen man overboord. De injecties zijn pijnlijk, maar wel dragelijk.

Toen kwam het verhaal dat de verzekerings maatschappijk het niet meer ging vergoeding in 2012. Mijn wereld stond op zijn kop. Ik wist niet meer hoe ik verder moest met dit probleem Eind 2011 ben ik op zoek gegaan naar een "permanente" oplossing voor mijn probleem. Wederom kwam ik terrecht op dit mooie forum. Na de vele cons en pro's gelezen te hebben van veel mensen, besloot ik toch om een afspraak te maken met Dr. Raymakers in Almelo. Nadat ik de afsrpaak had gemaakt, kwam ik op een wachtlijst te staan die minstens 3(!) maand zou duren. Gedurende de 3 maand, kwam het berricht dat de verzekering de botox injecties in 2012 tóch ging vergoeden. Maar mijn gedachten gingen nog steeds naar de volgende jaren.. hoe gaat het in 2013, 2014 .. de rest van mijn leven. Moet ik mij elk jaar druk maken om de vergoeding?

Eind 2011 werd ik gebeld door het ZGT Almelo ze me willen zien voor een afsrpaak. In november heb ik een afspraak gemaakt met Dr. Raymakers, hij was heel duidelijk en openlijk over de risico's én voordelen van de operatie. Ik werd op de wachtlijst gezet voor de operatie, maar mocht ik er alsnog van afzien, dan vond hij het geheel begrijpelijk. De afspraak komt toch wel een beetje rouw op je dak vallen..

Na veel dingen afgewongen te hebben, heb ik besloten om toch door te gaan met de operatie. En laat me voorop stellen, 3 dagen na de operatie heb ik nog geen enkele dag spijt gehad van de operatie. Natuurlijk is het een opratie die je niet moet onderschatten, ze leggen 2 longen stil. Ze maken zenuwen kapot, maar .. wat weegt het op tegen de moeilijkheden?

Woensdag 10.00 uur moest ik mij melden in het ZGT. Ik werd welkom geheten door een verpleegster en mijn kamer werd gewezen. Dit duurde echter wel even, omdat iemand anders "mijn" plekje nog bezet houde. Uiteindelijk werd ik opgeroepen en moest ik mij omkleden. Hierna werd ik naar de "voorbereidings ruimte" gereden, dit was rond 13.15 uur. Aangezien ik niet uit de buurt kwam, werd ik hier pas gezien voor de verdoving. Uit mijn ervaring ging dit een beetje rommelig. Uiteindelijk werd ik naar de OK gereden en moest ik vanuit mijn bed overklimmen naar het "OK bed". Ik werd voorgesteld aan de assistent-chirurg en de rest van het team, waarna ik een kapje met zuurstop mijn mond kreeg. Na 3x diep ademhalen was ik volledig onder narcose.

Het volgende moment werd ik wakker op de uitslaap kamer. Dit was rond 16.05 uur. Wat ik mij herinner was dat ik meteen heel scherp was.. wel draaierig van de narcose, maar wel bewust wat om heen gebeurde. Ongeveer meteen toen ik wakker werd, probeerde ik diep adem te halen, om zelf te checken of mijn longen in orde waren. Aangezien ik niks anders voelde, ging ik ervan uit dat mijn longen in orde waren. Dit gevoel werd snel bevestigd door de arsten, nadat de thorax foto gemaakt was van mijn longen. Gelukkig was daar niks mis mee!

Na de uitslaap kamer werd ik naar mijn kamer terug gereden waar ik gegeten heb. Aangezien ik de hele dag al niets gegeten had, was ik aardig uitgehongerd. Het eerste eten ging prima. Sterker nog, ik kon wel een os op. Maar na de avond ging het slechter met me. Mijn longen deden zeer bij elke adem teug die ik deed. Waar de pijn vandaag kwam had ik geen idee. Wel kon ik om de zoveel tijd de morfine pomp aanroepen voor verlichting. Naderhand bleek dit "gewoon" lucht te zijn wat in je darmen/maag ophoopt en zeer doet bij het ademhalen. Na een slechte nacht met weinig slaap werd het gevoel steeds minder en kon ik me uiteindelijk weer douchen.

Nadat de zaal arts mijn longen heeft beluisterd en andere dingen had gecontroleerd werd ik al snel ontslagen uit het ziekenhuis. De dag dat ik werd ontslagen ben ik nog een keer flink over m'n nek gegaan, omdat je zo graag weer "normaal" wil doen, maar je lichaam je tot een halt to roept. Ik heb 4 wondjes, welke totaal geen pijn doen vergeleken met de pijn die ik eerder op mijn borst ervaarde.

Nu inmiddels 3 dagen verder zijn mijn handen droog.. soms té droog. Het is wennen omdat je nog nooit droge handen hebt gehad, en nu .. zijn ze gewoon droog! Oksels... idem.. het is gewoon droog en blijft droog. Ik hou graag van sporten, maar dat heb ik nu nog niet gedaan, dus ik kan nog niet oordelen hoe het gaat bij inspanning. Ik kan wel merken dat mijn lichaam zich moet aanpassen aan het zweetgedrag. Het zweten heeft zich op dit moment verplaatst van mijn handen naar mijn voeten. Maargoed, dit is na 3 dagen. Ik hoop dat het zich stabiliseert en mijn lichaam zichzelf leert dat het zich daar niet hoeft te uitten met zweet :). De 2 wondjes aan elke kant zijn netjes aan elkaar gehecht, waarvan ik verwacht dat je ze totaal niet weer ziet over een jaar.

Het is een beetje snel en beknopt verteld hier. Mochten er nog vragen zijn, stel ze gerrust.

Gegroet !
Deva
Druppel
Druppel
Berichten: 6
Lid geworden op: za 21 nov 2009, 02:10
Contacteer:

Re: Operatie, mijn ervaring

Bericht door Deva »

Mooi dat mijn onderwerp zo vaak wordt bezocht. Ik mis echter wat commentaar ;)
Dex
Druppel
Druppel
Berichten: 2
Lid geworden op: do 12 apr 2012, 12:55
Contacteer:

Re: Operatie, mijn ervaring

Bericht door Dex »

Hoe gaat het nu?
Plaats reactie
  • Vergelijkbare Onderwerpen
    Reacties
    Weergaves
    Laatste bericht